مهندسی سرامیک یکی از قدیمی ترین رشته های مهندسی است که به ایجاد مواد جامد معدنی و غیرفلزی می پردازد که با تکنیک گرما و سرمایش تولید می شود.
کشف کاشی و سرامیک یکی از اولین دستاوردهای بشر است. کلمه “سرامیک” از کلمه یونانی “keramos” به معنای “مواد سوخته” گرفته شده است.
مهندسی سرامیک بر اساس اصول شیمی، فیزیک و مهندسی است. این ترکیبی از مهندسی شیمی، علم مواد و مهندسی متالورژی و علوم فیزیکی است.
آثار صنایع سرامیک در 24000 سال قبل از میلاد یافت شده است. در چکسلواکی به شکل حیوانات و مجسمه های انسان، تخته سنگ و توپ.
در حال حاضر هم انواع متفاوتی از کاشی و سرامیک وجود دارد که امروزه کاشی بین کابینتی شیشه ای در بازار بسیار رواج پیدا کرده است.
هنر سفالگر یکی از قدیمی ترین ظروف است که در دوران باستان مورد استفاده قرار می گرفته است. آثار سرامیک در تمدن دره سند در حدود 2500 سال قبل از میلاد به وجود آمده است.
پشت به شکل گلدان سفالی. گوپتا، کوشان، شاکا و مغول نقش زیادی در توسعه سفال هندی داشتند. آرمان های بودا فرستاده شد
تبت، چین و ژاپن. صنعت مدرن سرامیک توسط D. C. Majumdar در Gwalior تأسیس شده است.
مجسمه های نقاشی شده با استفاده از سرامیک در دوران تاریخی ساخته شده اند. توصیف سرامیک در اساطیر هندو نیز گفته شده است.
اولین محصولی که با استفاده از سرامیک ساخته شد سفال بود.
فرآیند تولید سرامیک شامل خاک رس و آب است که بیشتر مخلوط شده و به شکل دلخواه ریخته می شود، در نهایت این قالب از کوره عبور می کند که در آن تا دمای 1000 تا 1600 درجه سانتی گراد گرم می شود.
با گذشت زمان، نوآوری صورت می گیرد و حدود 7000-6000 قبل از میلاد. این ماده سرامیکی برای پر کردن شکاف بین سنگ ها برای ساخت و ساز استفاده می شود.
هنگامی که پیشرفت اتفاق می افتد، انسان شروع به استفاده از سرامیک برای ساخت ظروف می کند.
در طول 4500-3500 قبل از میلاد چینی سفید با پوشش شیشه ای آبی روشن تشکیل شده است.