الکل طبی 99 درصد باعث تحریک موضعی مخاط معده می شود.مصرف الکل طبی 99 درصد همچنین بر متابولیسم گلوکز تأثیر می گذارد.
کاهش سطح قند خون به دلیل افزایش گلیکوژنولیز و افزایش کاهش NAD به NADH و در ارتباط با این، افزایش کاهش پیروات به لاکتات: پیرووات از گلوکونئوژنز خارج شده و به دنبال هیپوگلیسمی طولانی مدت رخ می دهد.
الکل طبی 99 درصد همچنین با مهار ترشح وازوپرسین دیورز را افزایش می دهد و منجر به آلکالوز تنفسی در مسمومیت با الکل طبی 99 درصد می شود که احتمالاً توسط استالدئید ایجاد می شود.
اگر چه مسمومیت استنشاقی برای هیچ یک از الکل طبی 99 درصد ها در صورت استفاده صحیح توصیف نشده است، اما در صورت وجود خطر قرار گرفتن در معرض استنشاق و بیماران به ویژه حساس (نوزادان، بیماران مبتلا به تنفسی) باید فرآورده های مبتنی بر اتانول را در صورت استفاده بر روی پوست تحریک شده یا به ویژه حساس ترجیح داد. بیماری ها).
اتانول دارای اثر میکروبیوستاتیک از حدود 10٪ و میکروب کشی بیش از 30٪ است. غلظت بهینه در برابر باکتری ها بین 70 تا 80 درصد است. ویروس های پوششی به غلظت همه الکل طبی 99 درصد ها وابسته می شوند
اتانول (اتیل الکل طبی 99 درصد، الکل طبی 99 درصد، فرمول C2H5OH) به طور طبیعی در بسیاری از غذاها مانند میوه های رسیده و آب میوه ها وجود دارد.
این الکل طبی 99 درصد به عنوان بهترین الکل طبی 99 درصد قابل تحمل و غیر سمی در نظر گرفته می شود. سازگاری بافت اتانول 80 درصد به طور قابل توجهی بهتر از ایزوپروپانول 60 درصد است. سمیت استنشاقی نیز به مراتب کمتر از دو پروپانول است.
هر سه الکل طبی 99 درصد ذکر شده با تحمل پذیری موضعی خوب و فقدان قدرت حساس کننده مشخص می شوند.
در مورد اتانول و ایزوپروپانول که در نتیجه متابولیسم در خون رخ می‌دهند، حداکثر جذب حاشیه ایمنی واضحی نسبت به غلظت‌های فیزیولوژیکی ممکن مرتبط با رژیم غذایی نشان می‌دهد.
مقدار ماده فعال جذب شده از طریق پوست از ضدعفونی کننده های دست به عنوان مثال رسیده است. به عنوان مثال، سطح اتانول در خون 10 برابر کمتر از نوشیدن 0.5 لیتر آب سیب است.
