علیرغم این واقعیت که آجیل، از جمله پسته فندقی فله حاوی مقدار قابل توجهی چربی است و مواد غذایی پرانرژی هستند، چندین مطالعه اپیدمیولوژیک شواهد قوی نشان داده اند که مصرف آجیل نه با افزایش وزن و نه با افزایش خطر چاقی مرتبط است.
علاوه بر این، کارآزمایی‌های بالینی مختلفی برای ارزیابی تأثیر آجیل بر وزن بدن انجام شده است، اما تنها تعداد کمی برای ارزیابی وزن بدن به عنوان نتیجه اصلی طراحی شده‌اند.
یکی از آنها، یک مطالعه متقاطع 6 ماهه، تأثیر مکمل رژیم غذایی معمول با 28 تا 56 گرم گردو در روز را ارزیابی کرد. در این مطالعه، مصرف مکمل گردو منجر به افزایش وزن بسیار کمتر از حد انتظار شد.
نتایج مشابهی در یک کارآزمایی موازی، تصادفی و کنترل‌شده بر روی 123 فرد دارای اضافه وزن و چاق که به یک رژیم غذایی غنی از بادام/کم انرژی (حاوی 56 گرم بادام برای مصرف روزانه) یا یک رژیم غذایی با آجیل آزاد کم انرژی اختصاص داده شده بودند، نشان داده شد.
پس از 6 ماه پیگیری، آزمودنی‌هایی که در رژیم غذایی غنی‌شده با بادام بودند، نسبت به افرادی که در رژیم غذایی آجیل آزاد بودند، اندکی اما به طور قابل‌توجهی کمتر وزن خود را از دست دادند اما پس از 18 ماه پیگیری، تفاوت معنی‌داری در ترکیب بدن مشاهده نشد.
اکثر کارآزمایی‌های بالینی که تأثیر آجیل را بر عوامل خطر کلاسیک یا اضطراری قلبی عروقی ارزیابی کرده‌اند، تغییرات وزن بدن را نیز جمع‌آوری و ارزیابی کرده‌اند.
با این حال، بررسی داده‌های موجود نشان می‌دهد که افزودن آجیل به رژیم‌های غذایی معمول افراد آزاد منجر به افزایش وزن قابل‌توجهی نمی‌شود.
در سه کارآزمایی بالینی تصادفی و کنترل شده، تأثیر مصرف پسته بر وزن بدن مورد بررسی قرار گرفت.
در یک برنامه کاهش وزن 12 هفته ای با رژیم های کم انرژی که 2092 کیلوژول کمتر از میزان انرژی توصیه شده بود، 70 فرد دارای اضافه وزن یا چاق به طور تصادفی به یک گروه رژیم غذایی پسته (خوردن 53 گرم پسته در روز) یا به یک رژیم غذایی غنی شده با چوب شور تقسیم شدند.
پسته یا چوب شور به عنوان میان وعده بعد از ظهر مصرف می شد. در طول مداخله، کاهش قابل توجهی در BMI در گروه دریافت کننده پسته مشاهده شد (24.3٪ از BMI).
