مانند شراب های خوب، هر گونه بادام مامایی تک مغز دارای مشخصات طعم منحصر به فردی است. انواع بادام زمینی را می توان به چهار نوع بازار اصلی دسته بندی کرد: دونده، اسپانیایی، ویرجینیا و والنسیا.
مشخصات متابولیت هر سویه بادام زمینی ویژگی های مهم برای تولید کنندگان و مصرف کنندگان مواد غذایی را تعیین می کند. به این ترتیب، نوع بازار انتخاب شده تا حد زیادی به استفاده مورد نظر آنها بستگی دارد.
در ایالات متحده آمریکا، بادام زمینی رانر و ویرجینیا با هم 95 درصد از کل تولید بادام زمینی را تشکیل می دهند، بادام زمینی رانر مخصوصاً برای کره بادام زمینی و بادام زمینی بزرگتر ویرجینیا اغلب برای پردازش در میان وعده های برشته و شور انتخاب می شوند.
در اولین مطالعه از نوع خود، دکتر دین و تیمش متابولیت‌های موجود در بادام‌زمینی خام رانر و ویرجینیا را با هدف شناسایی راه‌های جدید برای بهبود طعم، بافت، برشته‌پذیری و عمر ذخیره‌سازی این انواع بازار بررسی کردند. با استفاده از تکنیک های تجزیه و تحلیل پیشرفته، آنها 365 متابولیت منفرد را در بادام زمینی شناسایی کردند که 52 مورد از این متابولیت ها به طور قابل توجهی بین دو نوع بازار متفاوت بودند.
یافته‌های آنها منشأ برخی از تفاوت‌ها در ویژگی‌های انواع بازار را روشن می‌کند. به عنوان مثال، گروهی متشکل از چهار ترکیب ویتامین E، به نام “توکوفرول”، بیشترین تفاوت را بین انواع بازار نشان داد.
دکتر لیزا دین و همکارانش در خدمات تحقیقات کشاورزی وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA-ARS) در حال بررسی پروفایل های متابولیت گونه های محبوب بادام زمینی تولید شده در ایالات متحده و چگونگی ارتباط آنها با طعم و ویژگی های دیگر هستند.
واحد USDA-ARS آنها تنها برنامه تحقیقاتی عمومی را نشان می دهد که کیفیت بادام زمینی را از دیدگاه علوم غذایی بررسی می کند. هدف دکتر دین و تیمش از طریق تحقیقات خود، کمک به توسعه ارقام بادام زمینی و روش های فرآوری است که طعم نهایی را بهبود می بخشد و بازارپسندی بادام زمینی ایالات متحده را حفظ می کند.
